“Szkoda twoich łez, dziewczyno” (“It’s No Use Crying, Girl”)
Listen
Description
Andrzej Włast (1895–1943?), the lyricist of the tango “Szkoda twoich łez, dziewczyno” (It’s No Use Crying, Girl), who was born in Łódź as Gustaw Baumritter, is credited with over 2,000 texts, fruits of his collaborations with theaters, cabarets, and composers. Artur Gold (1897–1943), a composer of many hits of the era, was also the leader of a popular jazz band. Both Włast and Gold were murdered by the Nazis.
Composer
Artur Gold (1897–1943)
Date Composed
1929
Poet
Andrzej Włast (1895-1943?)
Translator
Halina Goldberg
Performers
Erin Schwab, Soprano
Enriqueta Somarriba, Piano
Jihyang Seo, Violin
Enriqueta Somarriba, Piano
Jihyang Seo, Violin
Translation
| Polish Text | English Translation |
|---|---|
| Siedzimy razem w tej tawernie, ja i ty A z twoich oczu niespokojnych płyną łzy I płyną słowa pełne żalu, pełne skarg Z twych jeszcze wczoraj uśmiechniętych warg. No, nie bądź taka smutna, nie bądź na mnie zła, Posłuchaj, stary Joze na gitarze gra I goście, z fajek swych puszczając dym Wołają, byś tańczyła im! Szkoda twoich łez, dziewczyno, Wszystko ma swój kres, dziewczyno, Żar miłości sczezł I tylko płonie w szklankach wino! Szkoda próżnych słów, dziewczyno, Nie zabłyśnie znów, dziewczyno Tęczą barwnych snów, Co dziś powstają, jutro giną. Więc napijmy się Za miłość, której nie ma już, Zapomnijmy się Pójdź do mnie, szczęście mi stwórz! Szkoda twoich łez, dziewczyno… Wołają goście “czemu dziś nie tańczysz nam? Nie chcemy mumii, które śpią, ni wielkich dam!” A ty oczami roztwartemi patrzysz w dal I czytam w nich nieukojony żal. Ja wiem, że winien jestem, ale przebacz mi, Nie umiem mówić tego, co fałszywie brzmi. Czyż mam powtarzać wiecznie “Kochaj mnie” Gdy moje serce pustką tchnie… Szkoda twoich łez, dziewczyno… |
You and I are sitting in a tavern As tears flow from your eyes And from you lips, that only yesterday were smiling, now come words full of regret and grievance. Don’t be so sad, don’t be angry at me, Listen, old Jose is playing the guitar And the guests, letting smoke from their pipes, Demand that you dance for them! It’s no use crying, girl, Everything must come to an end, girl, The flame of love has vanished And only wine in the glasses is aglow. It’s no use for empty words, girl, The rainbow of colorful dreams That come alive one day and disappear the next Will not shine again. So, let us drink To love that is no longer. Let’s us forget ourselves, Come to me and give me happiness! It’s no use crying, girl… The guests shout “why don’t you dance for us today? We don’t want sleeping mummies or snobby ladies!” But your open eyes look into the distance, and I read in them inconsolable sorrow. I know that I am to blame, but forgive me, I cannot tell falsehood. Should I continue repeating “Love me” When my heart breathes emptiness… It’s no use crying, girl… |
Citation
Halina Goldberg and Nancy Sinkoff, ““Szkoda twoich łez, dziewczyno” (“It’s No Use Crying, Girl”),” Soundscapes of Modernity: Jews and Music in Polish Cities, accessed January 3, 2025, https://polishjewishmusic.iu.edu/items/show/18.